Her fırsatta Cumhuriyet’in kurucu partisi… Türkiye’nin çimentosu gibi sloganlar kullanılan CHP, bugün ne yazık ki içler acısı bir halde.
Parti Meclisi’nde haftalardır yaşanan tiyatroyu geçtim… Alınamayan kararları da…
Kocaeli’deki gelişmeler, yeni Genel Başkan Özgür Özel ve ekibinin, bu işi kotarmasının pek de mümkün olmadığını gösteriyor.
Arka arkaya hatalar yapılıyor.
Bence İzmit ve Körfez’de ön seçim kararı yanlıştı.
Darıca’da Saide Arslan Çalışkan’ın aday gösterilmesi de…
Derince’de Sertif Gökçe’nin uzun süre açıklanmayıp isminin kamuoyu önünde yıpratılması da…
Peki ya arka arkaya adayların çekilmesine ne dersiniz?
Önce İzmit’te aday adayı Ulaş Yıldız çekildi. Arkasından Kandıra’nın tek aday adayı Mehtap Memiş, “Süreci yönetemediniz” diyerek, çekildi.
Genel merkezin Gebze adayı olarak gösterdiği Kocaeli Milletvekili Nail Çiler ise tam bir süreç yönetemezlik.
Düşünsenize, genel merkez sizi Kocaeli’nin en büyük ilçesine aday gösteriyor… Ancak siz istemiyorsunuz.
Genel başkan bile bir vekili ikna edemiyor.
Görülmüş şey midir?
Açıkçası ben CHP’de bu kadar seçim süreci gördüm… İlk kez böylesine kaotik bir ortamla karşılaştım.
Gölcük’te tek aday var ancak bir türlü açıklanamıyor…
Başiskele’de ise zaten aday yok.
Dilovası deseniz karışık.
Ön seçim yapılan yerler ise daha karışacak gibi…
Kısacası süreç yönetilemeyince…
CHP’yi adeta rezil ettiler.


Metal işçisinin perişan hali

Kocaeli’de 30 bin, Türkiye’de ise 150 bin ailenin ekmek yediği metal sektöründe anlaşma nihayet sağlandı.
Sendikalar, yüzde 98’lik zamma imza attı. Sosyal haklarla birlikte yüzde 110’a yaklaşıyor, zam oranı.
İlk bakışta yeterli görülebilir. Ancak siz bir de metal işçisini dinleyin.
Mesela geçtiğimiz günlerde Ford’dan bir işçi ile görüştüm. Eline geçen parayı sordum. Zamdan önce, 14 bin lira imiş. Mesailerle birlikte ki, düşük maaş yüzünden sürekli yapmak zorundalarmış, 17-18 bin lira bandına çıkıyormuş.
Başka bir Ford işçisi ise vergi dilimi nedeniyle mayıstan sonra maaşında ciddi vergi kesintileri yapıldığını, eline geçen paranın 18-19 bin liraya düştüğünü söyledi.
Federal Mogul, Sarkuysan, Bekaert gibi fabrikalarda da durum pek farklı değil.
Üstelik bu fabrikalarda patronlar her ay işçi başına ortalama 157 bin lira kazanırken, işçilerin aldığı maaş şimdi şimdi 30 bin liraya yaklaşabiliyor.
Anlayacağınız…
Metal işçisi perişan halde.