Üç,dört kişi bir araya geldiğimizde sohbetlerimiz tatlı başlıyor.
Aradan beş on dakika geçince,birbirimizle tatsız tartışmalara geçiliyor.
Bu tahammülsüzlük neden?
Sevgi dilini neden bırakıyoruz da nefret dilini seçiyoruz?
Çünkü samimi içten yürekten değiliz!
Siyasal farklılıklar elbetteki olacak.
Herkes fikrini söyleyebilir.
Doğruları bulmak için fikir teatisi yaparken, bizi biz yapan değerlerimizden asla vazgeçmemeliyiz.
Yanlış yapılan bir şeye ne olursa olsun taraf olmamalıyız.
Gerçekler tektir.
Yanlışa taraf olunduğunda bitaraf olunacağı kesindir.
Kim adaletli,adil düşünmeyi bırakırsa büyük kayıptadır.
Netice olarakta yaşadığımız toplum kayıptadır.
Spor müsabakaları yapılırken şike, bahis oynanıyorsa,alın teri,emek çalınıyorsa,haksız kazanç sağlayanlara meydan boş bırakılıyor demektir.
Alış veriş yapılırken,zihinde müşteriyi aldatma varsa o ticarette bereket olmaz.
Ahlâkî çöküntüye doğru hızla ilerliyoruz.
Nedir bu para hırsı?
Helâl haram ver Allah'ım, yiyemesem al Allah'ım ölçüsüne geldik.
Görgü kuralları,nezaketli davranışlar neredeyse yok olmuş!
Anne,baba çocukları ile diyolog kuramıyor!
Ailelere de kopukluklar başladı.Ahlakî değerlerimizden hızla uzaklaşıyoruz.
Geleceğimizi emanet edeceğimiz çocuklarımızı güzel yetiştirmek zorundayız.
Ahlâksızlık toplumu kökünden mahveder.
Gençlerimiz iş bulamayınca evlenemez duruma geldi.
Evini geçindirecek,aile kurmaya bile öz güvenleri kalmadı.
O yüzden hızla nüfus azalması yaşanıyor.
Türkiye Cumhuriyeti hızlı bir şekilde yaşlı nüfus statüsüne gidiyor.
Netice olarakta bu durum ekonomiyi de olumsuz yönde etkilemektedir.
Genç nüfus azalınca, üretim kayıpları başlar.
Mantar gibi yüksek okul, üniversiteler kuruldu.
Mezun olan gençlerimiz işsiz,güçsüz. Yılları boşuna heba oluyor.
Acilen bu olumsuzluk,her alanda giderilerek olumlu neticelere çevrilmelidir.
Aydınlık Türkiye'nin yolu bilgi toplumundan geçer.
Hekes sorumluluğunun bilinçinde olmalı.
Aksi halde,
Sahi ne oldu bize? sorusunu kendimize sormaktan kurtulamayız
Sağlıkla kalın, sevgiyle kalın.